Accéder au contenu principal

The Black Label Morphine Vintage 2020 Lancero (Nederlands)

The Black Label Morphine

Vintage 2020

Lancero



Black label


Zoals ik in een ander artikel al zei, de oprichter van dit merk heeft een eigenzinnige geest. Dit moet het geval zijn om de naam Morphine te geven aan een van zijn gamma's, onnodig te zeggen dat het zowel in de Verenigde Staten als hier tot controverse heeft geleid.

Maar laten we positief zijn, zeker als deze sigaar net zo goed aan mijn verwachtingen voldoet als de Last Rites. 

Ik ben verbijsterd door de donkere kleur van de wikkel en door de ruwe en niet vette wikkel, alsof James Brown eens te meer zijn afstandelijkheid ten opzichte van de andere producenten wilde tonen. 

Ik word onmiddellijk aangetrokken door de ring die mijn proeverij van de dag siert. Het intrigeert me, het lijkt veranderd te zijn. 

Na wat onderzoek ontdekte ik dat deze vintage editie in feite de 7e editie van de reeks is en dat James de gelegenheid wilde markeren. Om te beginnen ontwierp hij nieuwe illustraties.



Black Label


silence des agneaux


We zitten niet meer in de doodskop met gekruiste botten vlinder die me onmiddellijk deed denken aan de film Silence of the Lambs



Black label


Maar hij maakte een vervaging van de genoemde vlinder en de schedel. Ik moet toegeven dat het resultaat verbluffend is. James is niet alleen een originele producer, maar ook een artiest en een uitstekend ontwerper. 

Maar dat is nog niet alles, want tijdens een persconferentie zei James: Dit is onze zevende jaargang van MORPHINE en we wilden de zaken een beetje veranderen om dit te vieren. Ik heb wat nieuw artwork ontworpen en elk van de drie vitolas is in twee Dekblad gewikkeld: Maduro uit Ecuador en San Andrés uit Mexico. 

Ik begrijp de donkere kleur van deze Barber Pole beter (je moet echt goede ogen hebben om het te zien). 

Het voelt als een volle sigaar, ik hoop dat het niet te krap wordt. 

Nou, genoeg rondgehangen, het is tijd voor mij om in de huid van een voorproever te kruipen en mijn kleine ritueel te beginnen. 

Ik verander het een beetje door aan de capes te ruiken voordat ik aan het kopje ga, ik heb sensaties van cederhout, espresso koffie, boerenerf. Dit belooft veel goeds voor de toekomst, duimen maar.



Black Label


De originele kop van mijn sigaar ziet eruit alsof iemand een varkensstaart wilde maken en toen besloot hem recht te laten, dus begrijp goed dat het geen Torpedo is, want dit kleine staartje zal zijn leven eindigen als een heilige plant in de asbak. 

Rauw, ik vind mezelf in een peper die al behoorlijk zwart is, room, noten en cederhout.

Zoals ik het voorstelde, is het nodig om goed genoeg te trekken om een perfecte ontsteking te hebben, maar heel snel doet de hitte zijn werk en wordt mijn sigaar zachter, de rook is belangrijk en draagt in zijn stroom enkele smaken zoals chocolade, rozijnen, peper (veel)...

Mijn proeverij neemt langzaam in kracht toe maar ik voel dat het niet aan het einde van de kust is, ik heb nu een kleine passage van zoethout voordat ik terugkeer naar de zwarte peper.

Om me dan een toasty aspect te geven met nog steeds dat kleine romige gevoel.

En die eb en vloed: boerenerf, vette aarde, hooi en cacao.

 


Black Label


De sterkte neemt nog wat toe om op de sterke staaf te komen, de branding is meer dan correct en de rook is een tikje boven normaal. 

Ik kan niet zeggen dat ik opsteeg zoals de Last Rites, maar ik genoot van mijn verschillende proefmomenten. Kom op, nog een goede dosis vette aarde, cederhout en zwarte peper, dan laat ik het sterven in de asbak.



Black Label


Ik deed een proeverij met mijn vriend Alexandre Rebelo, we deelden het met een Bulgaarse Merlot Chateau Karnobat, ik vond de mix van de twee heel complementair en het versterkte de goede tijd van de proeverij. Alex van zijn kant vond de sigaar een aantal goede interessante aroma's hebben. 

De proeverijen (vijf in getal) werden uitgevoerd op sigaren van 18,42 cm voor een cepo van 42 


Dekblad : San Andrés (Mexico) & Maduro (Ecuador) 

Omblad : Habano (Nicaragua) 

Vulling : Nicaragua

 

Conclusie: ook al heeft hij minder kracht dan de Last Rites, deze sigaar blijft denk ik niet in de handen van iemand te leggen en niet te consumeren op een lege maag. 

Een mengsel van smaken dat niet extreem complex is, maar dat een goed moment van genot mogelijk maakt. Ik zal hem graag nog eens roken en ik nodig u uit om zelf te proeven en mij, als u daar zin in hebt, uw feedback te geven onder dit artikel. 

Let op deze editie is beperkt dus wacht niet te lang om naar je favoriete civet te gaan. 

Prijs : 13.60


Commentaires

Posts les plus consultés de ce blog

Perla de Calvano Robusto Explications officielles de la société J. Cortès concernant son premier cigare roulé à la main : "Provenant du Nicaragua et plus particulièrement de la vallée d’Esteli, Perla de Calvano incarne la tradition, la qualité et le savoir-faire d’un terroir devenu spécialiste du cigare fait main. La vallée d’Esteli, capitale nicaraguayenne du cigare, profite d’une terre riche, d’un climat propice mais aussi et surtout du savoir-faire des producteurs cubains venus dans les années 60 avec leurs graines et leurs plantes de tabac. Pour la fabrication des cigares Perla de Calvano, seules les plus belles feuilles sont sélectionnées et cueillies à la main pour en faire un cigare d’exception. Les Perla de Calvano sont fabriqués à la main selon les méthodes traditionnelles maîtrisées à la perfection par des rouleurs de cigares expérimentés de la région d’Esteli. Le résultat est à la hauteur : un cigare unique aux arômes ronds et intenses qui évolue

Le Bouton d’Or

Le Bouton d’Or C’est chez Christophe P. (JPP Cigares) que j’ai rencontré ce grand barbu pour la première fois, de suite il m’a fait penser au film Le Dernier Trappeur, cet homme des bois dans le bon sens du terme, proche de la nature et dans le respect de celle-ci. C’est ainsi que j’ai appris que cet amateur de cigares et de whiskys était le propriétaire du restaurant Le Bouton d’Or. J’ai donc décidé de lui rendre une petite visite avec quelques amis. Nous y avons fait la connaissance de Florence, l’épouse et partenaire de Roch. Dans le restaurant c’est simple, Roch en cuisine et Florence en salle. Celui-ci est pourvu d’un assez grand parking, ce qui est intéressant vu le trafic et le peu de place sur la chaussée. Dans le restaurant c’est simple, Roch en cuisine et Florence en salle. Celui-ci est pourvu d’un assez grand parking, ce qui est intéressant vu le trafic et le peu de place sur la chaussée. La salle est cosy, avec son mélange de

CAO Amazon Basin Extra Añejo

CAO Amazon Basin Extra Añejo C’est en 2017 que la folle aventure STG en Amazonie a commencé avec la version CAO Amazon Basin. Pour ceux qui s’en souviennent, la Belgique a été ignorée un moment de ce lancement ; puis quelques privilégiés ou rapides en réaction ont pu en déguster quelques-uns, car la direction belge a récupéré des boites du marché américain. Depuis nous sommes dans le planning de distribution, mais vu le nombre limité de boites, elles sont uniquement disponibles dans les 28 magasins PartnerShip. Nous avons donc eu la chance de découvrir les versions suivantes : CAO Amazon Fumo em Corda, le CAO Amazon Anaconda et le CAO Orellana. Aujourd’hui c’est la toute nouvelle gamme que je vais avoir le plaisir de vous faire découvrir. Dans un premier temps, je ne vois pas de changements, puisqu’une partie de la tripe est toujours le tabac Bragança ; tabac que General Cigar Co. tire de la forêt amazonienne, qui est toujours récolté une fois tous les 3 ans et qui sort d’Ama

Cigares linéaires ou pas ?

Cigares linéaires ou pas ? Trois tiers contre le reste du monde Depuis un certain temps je vois une guéguerre sur les réseaux sociaux (principalement Facebook) ou même sur certains blogs. La phrase que je retrouve régulièrement est ce cigare est trop linéaire. Cela m’a fait penser à un échange avec Henke Kelner (Master Blender pour la Maison Davidoff), il disait ceci : le monde change, les hommes changent, il n’y a pas de raison que le fumeur ne change pas. Cela pour expliquer pourquoi il faisait des cigares de plus en plus linéaires. Mais que pensent les autres personnes travaillant dans le monde du cigare ? J’ai commencé par demander à Marc De Coen (Cubacigar Benelux) : Je pense que c’est une volonté de Habanos, la marque de fabrique de Cuba. Tu sais c’est Cubataba qui achète le tabac, qui l’apporte à la fabrique et qui dit si tel ou tel cigare va être confectionné et donc je pense qu’ils veulent vraiment garder ce qui fait leur réputation depuis des années c