Accéder au contenu principal

Black Label Last Rites Petit lancero (nederlands)

Black Label

Last Rites

Petit lancero



Black Label


Het lijkt me dat Iktomi een grap met me uithaalt, ik moet gewoon zeggen dat Laurent Taha de enige is die sigaren maakt met een doodshoofd op de ring, zo vind ik het merk Black Label met een doodshoofd erop bij Dekelle Cigars in Overijse.

Deze worden gemaakt onder de auspiciën van OVEJA NEGRA BRANDS door Fabrica Oveja Negra in Esteli. We zouden eerder moeten spreken van een samenwerking, een vereniging van 4 sigarenmerken die hun middelen hebben gebundeld, dan van een familiebedrijf (Black Label Company, Black Works Studio, Emilio en Dissident). Een dergelijke coöperatie, waarvan we kunnen veronderstellen dat ze is ontstaan uit de impuls van James Brown (eigenaar van Black Label Compagny & Black Works Studio) aangezien de twee anderen reeds in het begin met en/of voor hem werkten. 

James Brown is een liefhebber van tabak, Midden-Amerika en zijn cultuur. Zeer binnenkort begint hij zijn eigen sigaren met het merk Black Label (2013) en het is in 2019, dat hij zal worden vergezeld door Scott Zucca en Benjamin Holt. Zij hebben dezelfde aanpak: zij willen opwindende sigaren die passen in een levensstijlfilosofie, maar met een kleine portefeuille, twee - drie modules in elke reeks. Meer heb je niet nodig, de rest is verspilling van middelen. Zo weinig modules en een beperkte jaarlijkse productie. 

Dit is wat hij zegt over zijn Black label merk: Dit stelt ons in staat om nauwgezet de fijnste tabak te selecteren uit de rijkste tabak groeiende regio's van Nicaragua, Honduras, Mexico en Ecuador. Dit stelt onze meester-blender, deskundige telers en handrollers in staat sigaren van ongeëvenaarde kwaliteit en smaak te produceren. Tenslotte vervangt deze benadering van sigaren maken de standaard sigaarervaring door de Black Label sigaarervaring. 

In feite lopen ze tegen de stroom in, ze willen zich echt onderscheiden van de massa.



Black Label


Dus namen zij natuurlijk een zwart schaap als hun embleem met een kruis (dat een beetje een embleem is voor James, aangezien het zeer regelmatig voorkomt op zijn eerste merk sigaren) 

Het was een beetje lang, maar ik vond dat het nodig was, want deze groep merken is net op onze markt geland en wordt verdeeld door een nieuwe distributiemaatschappij (MEDIA RUEDA) die ze in Belux op de markt brengt (ik zal u er binnenkort meer over vertellen).



Black Label


Vanavond ben ik geïnteresseerd in de Black Label Last Rites Petit Lancero (de reeks omvat ook een Robusto) 

JB: Zoals bij elke nieuwe onderneming hebben we veel opties overwogen, maar Black Label Trading Company was de voor de hand liggende keuze. We wisten dat het merk een beetje gewaagd moest zijn, een beetje ondeugend, en moest opvallen tussen de massa van andere merken. Het moest ook een soort donkere elegantie hebben. De inspiratie kwam voort uit het feit dat wij als sigarenconsumenten niet echt konden opschieten met de meeste van de huidige merken op de markt. Black Label is het merk waarnaar we al een paar jaar op zoek waren en niet konden vinden, in feite zijn dit de sigaren die we wilden roken.

Ik heb een mooi geconstrueerde wikkel, zeer donker, een beetje olieachtig en afgezet met een vrij donkere band, aangezien slechts een kleine band, de merknaam en de schedel niet in het zwart zijn. Als op de schedel, de schedel is een herinnering aan Terminator, hier doet het me meer denken aan een zwarte piraat vlag hoofd (mensen die leefden in een wereld afgezonderd van de samenleving) het heeft in het midden van het voorhoofd een christelijke type kruis van isolatie zoals we konden zien boven de kluizenaars en die waren een teken om een vestiging aan te duiden waar een persoon (of een groep mensen) religieus leeft, in afzondering van de samenleving. Steeds weer die wens om op te vallen. 

Op een tweede ring, op de voet, vinden we dezelfde kleuren en de tekst Last Rites. Wat me doet glimlachen, want ik kan me de heilige sacramenten alleen maar voorstellen. 

Zal deze sigaar me de Kleine Dood brengen? 

Na een laatste blik en een rechte snede, neem ik een koude trek en mijn vitola zet onmiddellijk de toon, met witte peper en donkere chocolade. 

De belichting is perfect en de rookstroom is bijzonder consistent. 

Heel snel verandert de peper in zwart en voert een onophoudelijk ballet van box naar box (voetbalterm) uit, voor wie het niet begrijpt zou kunnen vertalen dat het van achteren begint, snel naar voren gaat (tot het vaak gevaarlijk is voor de tegenovergestelde keeper) en even snel weer naar achteren terugkeert.



Black Label


De pure chocolade is altijd op zoek naar de beweging van de peper en vult de plaats die hij achterlaat. Het ene moment heb ik een bijzondere gewaarwording: ik twijfel tussen de droge kers die ik in Canada heb geproefd in de pemmican van de Amerindianen of de kers van de Antillen met zijn zuurdere kant. 

De vettige aarde is hier en daar voelbaar en blijft meer aanwezig aan het eind van de proeverij. 

Ik besluit diep adem te halen voor een retro-olfactie, ik raad het sterk af, tenzij je verstopte sinussen hebt. Wow, Oufti de peper scheten, neus in brand en tranen in het oog verzekerd. Als u het nog niet begrepen had, moet deze sigaar niet gerookt worden op een lege maag, noch te snel en nog minder door een beginneling. 

Dit is inderdaad een buitengewone proeverij, het werk van een alchemist om tot dit kleine werkje te komen.

 Ik heb twee proeverijen van deze Last Rites Petit lancero beoefend, sigaren van een cepo van 42 voor 16,51 cm 

Dekblad : Maduro (Ecuador) 

Omblad : Honduras 

Vulling : Honduras, Nicaragua 

Conclusie: een sigaar die echt de tijd neemt om geproefd te worden en in de beste omstandigheden. Volkomen bevredigend. Het heeft een middelsterke tot sterke intensiteit.




 

 

 

Het smakenpalet is eerder beperkt, maar door zijn evenwichtigheid kan men gemakkelijk genieten van het begin tot het einde. Niet in alle handen stoppen, maar ik zal vaak in een van mijn kelders hebben.

 

Prijs op het moment van schrijven: 12,50 euro.

Le chocolat noir est toujours à l’affut du mouvement du poivre et comble la place laissée par celui-ci. Un moment j’ai une sensation particulière : j’hésite entre la cerise sèche que j’ai goutée au Canada dans le pemmican des amérindiens ou la cerise des Antilles avec son côté plus acidulé.

La terre grasse se fait sentir par-ci, par-là et reste plus présente en fin de dégustation.

Je me décide à faire une bonne inspiration pour une rétro-olfaction, je vous le déconseille vivement, sauf si vous avez les sinus bouchés. Woaw, Oufti le poivre pète, nez en feu et larmes à l’œil assurées. Si vous ne l’aviez pas encore compris, ce cigare ne doit ni être fumé à jeun, ni trop vite et encore moins par un novice.

Voilà effectivement une dégustation hors du commun, un travail d’alchimiste pour arriver jusqu’à le petit œuvre.

J’ai pratiqué deux dégustations de ce Last Rites Petit lancero, des cigares d’un cepo de 42 pour 16.51

Cape : Maduro (Equateur)

Sous- cape : Honduras

Tripes : Honduras, Nicaragua

En conclusion : un cigare qui prend vraiment le temps de se déguster et dans les meilleures conditions. Parfaitement rassasiant. Qui a une intensité moyen-fort à fort.

La palette des saveurs est assez restreinte mais avec son équilibre, on prend facilement du plaisir du début à la fin. Ne pas mettre entre toutes les mains mais perso j’en aurai souvent dans une de mes caves.

Prix au moment de l’article : 12.50 euros.

Commentaires

Posts les plus consultés de ce blog

Perla de Calvano Robusto Explications officielles de la société J. Cortès concernant son premier cigare roulé à la main : "Provenant du Nicaragua et plus particulièrement de la vallée d’Esteli, Perla de Calvano incarne la tradition, la qualité et le savoir-faire d’un terroir devenu spécialiste du cigare fait main. La vallée d’Esteli, capitale nicaraguayenne du cigare, profite d’une terre riche, d’un climat propice mais aussi et surtout du savoir-faire des producteurs cubains venus dans les années 60 avec leurs graines et leurs plantes de tabac. Pour la fabrication des cigares Perla de Calvano, seules les plus belles feuilles sont sélectionnées et cueillies à la main pour en faire un cigare d’exception. Les Perla de Calvano sont fabriqués à la main selon les méthodes traditionnelles maîtrisées à la perfection par des rouleurs de cigares expérimentés de la région d’Esteli. Le résultat est à la hauteur : un cigare unique aux arômes ronds et intenses qui évolue

Le Bouton d’Or

Le Bouton d’Or C’est chez Christophe P. (JPP Cigares) que j’ai rencontré ce grand barbu pour la première fois, de suite il m’a fait penser au film Le Dernier Trappeur, cet homme des bois dans le bon sens du terme, proche de la nature et dans le respect de celle-ci. C’est ainsi que j’ai appris que cet amateur de cigares et de whiskys était le propriétaire du restaurant Le Bouton d’Or. J’ai donc décidé de lui rendre une petite visite avec quelques amis. Nous y avons fait la connaissance de Florence, l’épouse et partenaire de Roch. Dans le restaurant c’est simple, Roch en cuisine et Florence en salle. Celui-ci est pourvu d’un assez grand parking, ce qui est intéressant vu le trafic et le peu de place sur la chaussée. Dans le restaurant c’est simple, Roch en cuisine et Florence en salle. Celui-ci est pourvu d’un assez grand parking, ce qui est intéressant vu le trafic et le peu de place sur la chaussée. La salle est cosy, avec son mélange de

CAO Amazon Basin Extra Añejo

CAO Amazon Basin Extra Añejo C’est en 2017 que la folle aventure STG en Amazonie a commencé avec la version CAO Amazon Basin. Pour ceux qui s’en souviennent, la Belgique a été ignorée un moment de ce lancement ; puis quelques privilégiés ou rapides en réaction ont pu en déguster quelques-uns, car la direction belge a récupéré des boites du marché américain. Depuis nous sommes dans le planning de distribution, mais vu le nombre limité de boites, elles sont uniquement disponibles dans les 28 magasins PartnerShip. Nous avons donc eu la chance de découvrir les versions suivantes : CAO Amazon Fumo em Corda, le CAO Amazon Anaconda et le CAO Orellana. Aujourd’hui c’est la toute nouvelle gamme que je vais avoir le plaisir de vous faire découvrir. Dans un premier temps, je ne vois pas de changements, puisqu’une partie de la tripe est toujours le tabac Bragança ; tabac que General Cigar Co. tire de la forêt amazonienne, qui est toujours récolté une fois tous les 3 ans et qui sort d’Ama

The Black Label Morphine Vintage 2020 Lancero (Nederlands)

The Black Label Morphine Vintage 2020 Lancero Zoals ik in een ander artikel al zei, de oprichter van dit merk heeft een eigenzinnige geest. Dit moet het geval zijn om de naam Morphine te geven aan een van zijn gamma's, onnodig te zeggen dat het zowel in de Verenigde Staten als hier tot controverse heeft geleid. Maar laten we positief zijn, zeker als deze sigaar net zo goed aan mijn verwachtingen voldoet als de Last Rites.   Ik ben verbijsterd door de donkere kleur van de wikkel en door de ruwe en niet vette wikkel, alsof James Brown eens te meer zijn afstandelijkheid ten opzichte van de andere producenten wilde tonen.   Ik word onmiddellijk aangetrokken door de ring die mijn proeverij van de dag siert. Het intrigeert me, het lijkt veranderd te zijn.   Na wat onderzoek ontdekte ik dat deze vintage editie in feite de 7e editie van de reeks is en dat James de gelegenheid wilde markeren. Om te beginnen ontwierp hij nieuwe illustraties. We zitten niet meer in de doodskop met gek

Cigares linéaires ou pas ?

Cigares linéaires ou pas ? Trois tiers contre le reste du monde Depuis un certain temps je vois une guéguerre sur les réseaux sociaux (principalement Facebook) ou même sur certains blogs. La phrase que je retrouve régulièrement est ce cigare est trop linéaire. Cela m’a fait penser à un échange avec Henke Kelner (Master Blender pour la Maison Davidoff), il disait ceci : le monde change, les hommes changent, il n’y a pas de raison que le fumeur ne change pas. Cela pour expliquer pourquoi il faisait des cigares de plus en plus linéaires. Mais que pensent les autres personnes travaillant dans le monde du cigare ? J’ai commencé par demander à Marc De Coen (Cubacigar Benelux) : Je pense que c’est une volonté de Habanos, la marque de fabrique de Cuba. Tu sais c’est Cubataba qui achète le tabac, qui l’apporte à la fabrique et qui dit si tel ou tel cigare va être confectionné et donc je pense qu’ils veulent vraiment garder ce qui fait leur réputation depuis des années c