Guinness Draught (Nederlands)

Guinness

Draught

Arthur Guinness, een Ier geboren in 1725, erft de £100 die hij investeert in een brouwerij.

Op 31 december 1759 tekende Arthur een 9000 jaar durende huurovereenkomst voor een klein, niet meer gebruikt en slecht uitgerust pand in de Sint-Jacobspoort en begon met het brouwen van bier.

Het zou nog 10 jaar duren voordat de eerste vaten Dublin zouden verlaten en naar Engeland zouden worden geëxporteerd.

In 1862 werd het label een geregistreerd handelsmerk, het bevat een achtergrondkleur (de gems), het symbool van Ierland en de handtekening van Arthur.

De harp is die van Brian Boru, een van de slechts drie Gaelic harpen die tot nu toe zijn gevonden. Het merk Guinness gebruikt voor de promotie van zijn beroemde zwarte bier een gestileerde tekening van de harp die aan de rechterkant te zien is.

In 2009 viert Guinness 250 jaar bierbrouwen en lanceert het een opmerkelijke wereldwijde toast - samen met 50 miljoen mensen - en wordt een Arthur Guinness Fonds van €2,5 miljoen gelanceerd, dat is opgericht om sociale ondernemers in heel Ierland mondiger te maken.

Het merk heeft momenteel 12 verschillende bieren, voornamelijk Special Export en Draught.

Persoonlijk geef ik de voorkeur aan de Draught en ik sluit me aan bij mijn vriend Philippe Bidaine: ik begeleid mijn Irish Stew met een Guinness Draught, waarbij de Special Export meer op zijn plaats is in de keuken.

Ik proef het in de kroeg en vooral op 17 maart voor Saint Patrick's Day maar ook wanneer ik de gelegenheid heb.

Maar voordat ik met je praat over proeven, moet ik terugkomen op een belangrijk feit.

Wat maakt Guinness tot een speciaal biertje?

Het is een slimme combinatie van stikstofgas en kooldioxide. Onderscheidend door zijn legendarische onweersgolf tijdens het storten (daar kom ik later op terug). Dit unieke proces heeft Guinness beroemd gemaakt over de hele wereld.

Om een goede diepgang te dienen, heb je, zoals altijd, het juiste glas en 5 andere bewerkingen nodig die we samen zullen zien.

Dus een schoon Guinnessglas en vooral een die vrij is van enige vorm van vet, we kantelen het glas op 45 graden onder de pomp en dienen tot aan de harp door het glas langzaam recht te zetten, we laten het ± 2 minuten rusten. Dan gebeurt de eerste magie, de beroemde stormvloedgolf, mijn bier lijkt meer op een Russische melk dan op een biertje. Het is bewolkt en lichtbruin met een beetje schuim erop. Beetje bij beetje wordt mijn bier na verloop van tijd een prachtig robijnrood zwart. De volgende stap is het vullen van de lege ruimte, het glas recht houden en voorzichtig op de rand van het glas gieten. En tenslotte moeten we het gewoon proeven.

Als de Special Export een Stout uit Ierland is met zijn 8% ALC, wordt de Diepgang, die veel lichter is, met 4,2% getrokken. Hij is te vinden in vaten en blikken en wordt op dezelfde manier bediend.

Omdat Guinness ingenieurs een raketgadget hebben ontwikkeld dat een bal is die in de doos zweeft. Deze ingenieuze capsule (raket) gevuld met stikstof blaast met bubbels op als het blikje wordt geopend.

Dit proces, dat in 1988 werd uitgevonden, werd in 1991 bekroond met de Queen's Award for Technological Achievement als de grootste uitvinding van de afgelopen 40 jaar, dus gaven de Engelse kiezers de voorkeur aan de uitvinding van het internet. De onderzoekers van het bedrijf werken sindsdien aan een gadgetraket voor flessen.

Tijd om te proeven: ik heb een biertje met koffie- en moutgeuren dat eens in de mond perfect zoet en bitter combineert. Tijdens mijn proeverij maken zoethout smaken dit palet compleet.

Ik heb het al gedeeld met veel sigaren zoals Hamlet, Black Macanudo...

Tot slot: de weddenschap is aangegaan voor deze brouwerij die werkt met gebrande mout die ons een biertje in een blikje brengt alsof het rechtstreeks uit de pomp komt, dit lichte bier van 4,2% AlC. is een verfrissend maar ook voedzaam bier.

Ik stel het zeer op prijs en ik ben benieuwd naar uw mening over dit artikel.

Commentaires

Posts les plus consultés de ce blog

Le Bouton d’Or

Le Bouton d’Or C’est chez Christophe P. (JPP Cigares) que j’ai rencontré ce grand barbu pour la première fois, de suite il m’a fait penser au film Le Dernier Trappeur, cet homme des bois dans le bon sens du terme, proche de la nature et dans le respect de celle-ci. C’est ainsi que j’ai appris que cet amateur de cigares et de whiskys était le propriétaire du restaurant Le Bouton d’Or. J’ai donc décidé de lui rendre une petite visite avec quelques amis. Nous y avons fait la connaissance de Florence, l’épouse et partenaire de Roch. Dans le restaurant c’est simple, Roch en cuisine et Florence en salle. Celui-ci est pourvu d’un assez grand parking, ce qui est intéressant vu le trafic et le peu de place sur la chaussée. Dans le restaurant c’est simple, Roch en cuisine et Florence en salle. Celui-ci est pourvu d’un assez grand parking, ce qui est intéressant vu le trafic et le peu de place sur la chaussée. La salle est cosy, avec son mélange de

The Black Label Morphine Vintage 2020 Lancero (Nederlands)

The Black Label Morphine Vintage 2020 Lancero Zoals ik in een ander artikel al zei, de oprichter van dit merk heeft een eigenzinnige geest. Dit moet het geval zijn om de naam Morphine te geven aan een van zijn gamma's, onnodig te zeggen dat het zowel in de Verenigde Staten als hier tot controverse heeft geleid. Maar laten we positief zijn, zeker als deze sigaar net zo goed aan mijn verwachtingen voldoet als de Last Rites. Ik ben verbijsterd door de donkere kleur van de wikkel en door de ruwe en niet vette wikkel, alsof James Brown eens te meer zijn afstandelijkheid ten opzichte van de andere producenten wilde tonen. Ik word onmiddellijk aangetrokken door de ring die mijn proeverij van de dag siert. Het intrigeert me, het lijkt veranderd te zijn. Na wat onderzoek ontdekte ik dat deze vintage editie in feite de 7e editie van de reeks is en dat James de gelegenheid wilde markeren. Om te beginnen ontwierp hij nieuwe illustraties. We zitten niet meer in de doodskop met gek

Perla de Calvano Robusto Explications officielles de la société J. Cortès concernant son premier cigare roulé à la main : "Provenant du Nicaragua et plus particulièrement de la vallée d’Esteli, Perla de Calvano incarne la tradition, la qualité et le savoir-faire d’un terroir devenu spécialiste du cigare fait main. La vallée d’Esteli, capitale nicaraguayenne du cigare, profite d’une terre riche, d’un climat propice mais aussi et surtout du savoir-faire des producteurs cubains venus dans les années 60 avec leurs graines et leurs plantes de tabac. Pour la fabrication des cigares Perla de Calvano, seules les plus belles feuilles sont sélectionnées et cueillies à la main pour en faire un cigare d’exception. Les Perla de Calvano sont fabriqués à la main selon les méthodes traditionnelles maîtrisées à la perfection par des rouleurs de cigares expérimentés de la région d’Esteli. Le résultat est à la hauteur : un cigare unique aux arômes ronds et intenses qui évolue

Cigares linéaires ou pas ?

Cigares linéaires ou pas ? Trois tiers contre le reste du monde Depuis un certain temps je vois une guéguerre sur les réseaux sociaux (principalement Facebook) ou même sur certains blogs. La phrase que je retrouve régulièrement est ce cigare est trop linéaire. Cela m’a fait penser à un échange avec Henke Kelner (Master Blender pour la Maison Davidoff), il disait ceci : le monde change, les hommes changent, il n’y a pas de raison que le fumeur ne change pas. Cela pour expliquer pourquoi il faisait des cigares de plus en plus linéaires. Mais que pensent les autres personnes travaillant dans le monde du cigare ? J’ai commencé par demander à Marc De Coen (Cubacigar Benelux) : Je pense que c’est une volonté de Habanos, la marque de fabrique de Cuba. Tu sais c’est Cubataba qui achète le tabac, qui l’apporte à la fabrique et qui dit si tel ou tel cigare va être confectionné et donc je pense qu’ils veulent vraiment garder ce qui fait leur réputation depuis des années c

Barbãr Rouge

Barbãr Rouge Brasserie Lefevbre Si vous suivez le blog, vous connaissez déjà la blonde et l’amour que je lui porte. Et bien ce soir, je teste pour vous la Barbãr Rouge. Qui dit bière aux fruits, dit obligatoirement l’avis de ma fille. Ce n’est pas du tout du machisme ; non je ne pense pas que c’est une bière de femme, mais je reste persuadé que pour ce genre de bière, un avis féminin est important. Je ne ferai pas de grands discours sur l’étiquetage car bien qu’il soit rouge, il est fort semblable à celui de la Barbãr blonde. Une grosse différence attire quand même mon attention : si sur la blonde l’étiquette met en avant le fait que c’est une bière forte et au miel, ici le forte à disparu et au miel est remplacé par aromatisée au miel. Cela demande quelques explications et c'est Cécile F. (Responsable Marketing & Communication de la brasserie) qui va me les donner, il s'agit en fait d'un problème de législation : Sur l'étiquette, il est indiqu

Rechercher dans ce blog