CAO
Bones
Chicken Foot & Blind Hughie
Vandaag ga ik jullie vertellen over Bones,
niet over de botten of de beroemde serie van 12 seizoenen die in september 2005
voor het eerst werd uitgezonden, maar over het populairste spel in het
Caribisch gebied: domino.
En als Rick Rodriguez gevraagd wordt
wanneer hij het best van een sigaar kan genieten, zegt hij in mijn garage als
ik domino aan het spelen ben.
Ik neem aan dat u zich de CAO Session herinnert (nog steeds te vinden in onze civetkatten)? Wel, de Bones gebruikt hetzelfde wikkelblad maar met een andere gisting die de zoetheid die het gaf in de Session sterk zal verminderen.
Hij zal dit combineren met een Connecticut
Shade wikkel, wat vrij zeldzaam is in de sigarenproductie.
De verpakking is een doos van 20 sigaren, het is zwart met de opschriften in het wit en de tekening van domino's (voor een spel) gaat eromheen.
Ik heb een nogal donkere wikkel en het zwart van de ring versterkt dit donkere gevoel. Op de ring, weer de naam Cao gevolgd door Bones en de tekening van de dominostenen.
Rauw, ik heb een meer dan correcte luchtpassage met zeer klassieke maar aangename sensaties: witte peper, droog hout, aarde.
De ontsteking loopt op rolletjes en de rooksnelheid is consistent.
De peper is zeer aanwezig maar zonder te scheuren zoals bij een krachtige sigaar, hij is zelfs dubbel naargelang het punt van impact in de mond, soms zwart en soms wit. Dit mengsel van twee pepers, hout en aarde geeft me een sublieme zachtheid.
Wanneer ik de tweede derde aansla, is er een opvallend verschil tussen de twee modules, de Chicken Foot geeft een duidelijker gevoel van uitdroging met een lichte kruidigheid in de keel die ik niet vond in de Blind Hughie.
Mijn proeverij gaat verder met een aspect van belangrijke smaken, ook al zei ik dat het palet minimaal blijft. De mix van peper, aarde en hout doet zijn werk perfect, want er is een schommeling in dit trio als de peper verandert van wit naar zwart en weer terug naar wit, het hout is droger geworden maar de aarde is vettiger.
Ik ben nu in een oesterschelpfase, ik weet dit omdat toen ik vertegenwoordiger was voor Nutrilite, onze calciumtabletten van oesterschelpen werden gemaakt en ik deze zeer bijzondere smaak zou herkennen, met een aardse klei en eik.
Nu mijn sigaar op zijn einde loopt, vind ik dit een typisch voorbeeld van een aangename sigaar, met smaken die van begin tot einde eenvoudig maar goed blijven en die me met een sigaar van gemiddelde sterkte bij de les houden.
De proeverijen werden gedaan op 2 Chicken
Foot & 4 Blind Hughie sigaren van 12,7 en 15,2 cm voor een cepo van 54
Dekblad : Connecticut Broadleaf, VS
Omblad : Connecticut Shade, USA
Vulling : Nicaragua, Dominicaanse
Republiek en Honduras
Conclusie: een sigaar die geschikt is voor elk type liefhebber, met een mooie complexiteit en een zeer interessante zachtheid. Ik heb de Blind aan 3 vrienden gegeven tijdens onze reis naar Normandië en hun mening was unaniem, ze hebben een aangenaam moment van proeven beleefd.
Als je me volgt, weet je dat ik vaak enthousiast ben geweest over de nieuwe producten van CAO en soms achteraf teleurgesteld, zoals met de Pilon, maar laten we hopen dat dat deze keer niet het geval zal zijn, want eerlijk gezegd is hij aangenaam en ga ik hem nog eens roken. Sommigen zullen zeggen ja maar... (soms zonder zelfs geproefd te hebben), ik zal hen antwoorden op te houden een Mercedes met een Skoda te vergelijken (grapje voor mijn vriend Salva). Meer serieus, deze sigaar is zeker niet onder te brengen bij de Prestige sigaren maar hij is nog lang niet afgeschreven, het is een goede sigaar (bouw, verbranding, draw, aangepaste prijs)
Prijs op het moment van schrijven: Kip 7,20 euro & Blind 7,90
Ik kijk uit naar uw feedback in
commentaren, zodra u uw eigen mening heeft gevormd.
Commentaires
Enregistrer un commentaire
Laissez ici, vos commentaires, retour sur l'article et/ou la dégustation