Les Passions de Ker : De Thee

 De Thee

 

Er komt een nieuwe rubriek, het gaat over de wonderlijke en subtiele wereld van Thee. Wie kent de Engelse thee met een wolkje melk of de Japanse theeceremonie niet?

Thee is bij ons bekend sinds de ± 16e - 17e eeuw, maar de oorsprong ligt veel verder terug en al ver voor Christus.

De bekende legende komt uit China (het oorspronkelijke land van de thee): Alles begint in 2737 voor Christus, in China. Volgens de legende, toen keizer Shennong water kookte in de schaduw van een boom om zijn dorst te lessen, schudde een lichte bries de takken en liet enkele bladeren los. Ze vermengden zich met het water en gaven het een kleur en een delicate geur. De keizer proefde, genoot ervan en nam nog een slok. De boom was een wilde theestruik: de thee was geboren.

Twee andere legendes bereiken ons iets later, uit India en Japan. Sta mij toe u deze ook te vertellen: In India vertelt een andere legende, dit keer, dat prins Dharma, de derde zoon van koning Kosjuwo, door de genade werd geraakt en besloot zijn land te verlaten om de voorschriften van Boeddha in China te gaan prediken.

Om zich zo'n missie waardiger te maken, deed hij de gelofte om tijdens zijn negenjarige reis niet te slapen. Tegen het einde van het derde jaar werd hij echter overmand door slaperigheid en zou hij bezwijken voor de slaap, toen hij per ongeluk enkele bladeren van een wilde theestruik plukte en er gedachteloos op beet. De verkwikkende eigenschappen van de thee deden onmiddellijk hun werk: Dharma vatte moed en putte uit deze bladeren de kracht om wakker te blijven voor de laatste zes jaar van zijn apostolaat.

In Japan zou het verhaal iets anders zijn: na drie jaar viel Bodhi-Dharma, uitgeput, uiteindelijk in slaap tijdens zijn devoties. Toen hij wakker werd, sneed hij, woedend over zijn zwakte en overweldigd door zijn fout, zijn oogleden af en gooide ze op de grond. Enkele jaren later, toen hij op dezelfde plek terugkwam, zag hij dat ze hadden geleid tot een struik die hij nog nooit had gezien. Hij proefde de bladeren en merkte dat ze de eigenschap hadden om de ogen open te houden. Hij vertelde erover en men nam de gewoonte aan om thee te verbouwen op de plaatsen waar hij was gepasseerd.

Wat vrijwel zeker is, is dat de struiken zelf wel degelijk uit China afkomstig zijn.

Het duurde tot de jaren 1500-1600 voordat men toegang kreeg tot deze duizendjarige bladeren.

Het zijn eerst de Portugezen, die, nadat ze van China de toestemming hadden gekregen om in Macao te verblijven (1557), erover spreken in een brief aan de koning, meer bepaald een missionaris die het volgende schreef: Er bestaat een bitter en rood medicinaal drankje genaamd "Cha", dat de rijken dronken om hun gasten te bedienen. Nadat ze hun commerciële macht verloren, waren het de Engelsen en de Nederlanders die zich in Oost-Indië vestigden. In 1606 arriveerde het eerste Nederlandse schip met thee aan boord in de haven van Amsterdam.

Thee werd in 1635 in Frankrijk geïntroduceerd, in 1650 in Duitsland en in 1660 in Engeland. Van alle Europese landen was Engeland het enige land waar thee aansloeg.

Wist u dat, hoewel de consumptie sterk is gedaald door het verdwijnen van zoete koekjes voor de tea time, de huidige theeconsumptie in Engeland het de grootste consument ter wereld maakt? Terwijl eind jaren '70 elke Engelsman ± 3 kg thee per jaar dronk, drinkt hij nu jaarlijks ± 1,3 kg.

Thee is te vinden in supermarkten of winkels: Lipton, Twinings, Barry’s Tea... maar ook in de horeca: Comptoir Richard...

En ten slotte gespecialiseerde winkels en online verkoop: Kusmi Tea, Dammann Frères, Comptoir des thés of Mariage Frères en Thés & Traditions.

Maar er is thee en thee. In het volgende artikel zullen we het verschil zien tussen zwarte, witte, groene, rode thee... evenals de ideale bereiding van uw thee (puur theoretisch, aangezien iedereen er zijn persoonlijke touch aan zal geven) maar ook melk in de thee en waarom.

In de hoop dat deze rubriek, die al lange tijd een van mijn passies is, u zal bevallen.