Casdagli Cypher 3311 Lorenz (Nederlands)

Casdagli

Cypher 3311

Lorenz

 

 

 

Dit is al een intrigerende sigarennaam die uitgelegd moet worden.

Allereerst had ik nooit gedacht dat mijn passie voor sigaren me 39 jaar terug zou voeren naar mijn grootste angst: mijn cursussen morsecode bij het Centrum voor Transmissie en Elektronica (CTrE) van het Belgische leger; u zult later begrijpen waarom ik het hierover heb, maar u moet weten dat het destijds mijn enige mislukking was in mijn 20-jarige carrière.

Casdagli, een familie van Griekse oorsprong, met een Turkse naam, die lange tijd in Caïro woonde, zit sinds 1951 in de sigarenhandel. Ze waren ook betrokken bij paardenraces en katoen.

 

Maar vandaag gaan we terug in de tijd om te praten over het Cypher systeem van gevangene 3311, majoor A.T. Casdagli, de grootvader van Jeremy Casdagli, de oprichter van Casdagli Cigars. A.T. Casdagli werd gevangen genomen door de Nazi's als krijgsgevangene en vastgehouden in Kasteel Spangenberg in Duitsland. Er zijn ergere plaatsen om te zijn, maar hij kende ook het gebrek aan voedsel en slaap... Aanvankelijk, om de tijd te doden, begon hij te borduren; ik zou eerder zeggen dat hij er weer in kwam, aangezien kruissteek borduren bekend was in de familie samen met zijn activiteit in katoen. Zijn werken waren succesvol, en de nazi's ontmaskerden ze of stuurden ze naar andere kampen. 

 

 

 

Wat ze nooit wisten was dat er tussen de versieringen en andere hakenkruizen in de vorm van streepjes en puntjes (morsecode) uitdrukkingen stonden als God save the King of fuck Hitler. Op een dag maakte hij een borduurwerk af met de Union Jack, omdat hij wist dat nationale vlaggen verboden waren in gevangenissen, verstopte hij het met een flap waarop hij in het Duits borduurde: niet opheffen. Toen de officier hem erop wees dat dit verboden was, antwoordde hij kalm en zonder spot: jij hebt het laten zien, niet ik.

Op een gegeven moment wist hij via het rode kruis zijn borduurwerken naar zijn familie te sturen. Opnieuw bedroog hij de Nazi's met zijn morse code verborgen in de werken. Want MI9 ontving de geborduurde werken om ze te ontcijferen alvorens ze aan de familie te overhandigen. Zo gaf hij belangrijke informatie over de gevangenkampen door. In een persconferentie zegt Jeremy C.: Pas in 2012 bevestigde het Imperial War Museum dat mijn grootvader niet alleen een moedig protest tegen de nazi's leidde met zijn in zijn kunstwerken verborgen codeberichten die hij in de krijgsgevangenkampen maakte, maar dat hij ook lid was van MI9, wat onder meer inhield dat hij ontsnappingen van krijgsgevangenen plande, inlichtingen verzamelde en die inlichtingen via clandestiene communicatie aan Londen doorgaf.

Ter afsluiting van deze historische uitleg over de naam van de reeks en de module moet u weten dat Lorenz het coderingssysteem was dat de geallieerde geheime diensten de meeste problemen bezorgde. Gezien de complexiteit ervan werd het gebruikt om vitale informatie door te geven; toen ze er eenmaal in slaagden het encryptiesysteem in handen te krijgen, hadden de geallieerden toegang tot beslissende informatie die het verloop van de oorlog beïnvloedde. Dit was nog een overwinning voor MI9, want de Nazi's hebben A.T. Morse code nooit begrepen.

 

Voor de verpakking hebben we een ruwe doos met de voorstelling van een borduurwerk met een 1 in het midden. En we hebben van links naar rechts en van boven naar beneden: een wapenschild gemaakt van twee squatch rackets, de SS Pasteur (Engels schip waarop een probleem was met Duitse gevangenen, gebeurtenis die de Engelse gevangenen represailles van ontbering opleverde), de koninklijke kroon en een ladder (symbool van de ontsnappingspoging). De doos is verzegeld met een band die hetzelfde wapen herhaalt.

 

Binnenin hebben we 8 doodskisten in middernachtblauw, waarvan het deksel is versierd met dezelfde band met Cypher3311 Lorenz in gouden letters. Op de omtrek van het deksel staat God save the King in morsecode. Op de bodem van de kist staat Fuck Hitler.

 

 

Op de kisten ligt tenslotte een blad dat uitlegt dat de reeks een eerbetoon is aan zijn voorvader, maar ook aan het Rode Kruis dat zijn leven redde door hem gezond te houden door middel van de uitwisseling van brieven.

Een percentage van de verkoop van de sigaren en merchandising artikelen gaat naar het Rode Kruis.

Na deze nogal lange maar waardevolle geschiedenis zit ik aan mezelf te knagen, wachtend op het langverwachte moment. Het bericht arriveert eindelijk, verbonden door MI9 en doorgegeven door het Rode Kruis: Het is tijd voor een aangename analyse van deze Diadema. Geniet van het proeven! We kijken uit naar uw gedetailleerde verslag, A.S.A.P... In principe betekent dit dat de proeverij van de Diadema Lorenz moet beginnen en dat ik zeer gedetailleerd mijn mening moet geven.

 

Ik verwijder de beschermstrip van de kist, om toegang te krijgen tot de vitola van de dag. Ik ontdek een bruine cape afgezet met een luxe ring. Op een blauwe achtergrond staat het hierboven beschreven wapen en in gouden letters de naam van het merk.

Als ik naar de scherpe punt van de voet kijk, denk ik dat de ontsteking wat lastig kan zijn. Na een nauwgezette aanmaak om te voorkomen dat de wikkel verbrandt, begint hij eindelijk, met een paar trekjes die vrij strak zijn maar me heel weinig rook geven. Gelukkig duurt dit niet lang en opent hij eindelijk de smaakpoorten: eikenhout, 75% donkere chocolade, droge aarde, met indringende hits van de zwarte peper en room.

Ik zit met een probleem met de draw, afhankelijk van hoe ik de sigaar naar mijn mond breng, heb ik een grote stroom rook of een vlakke rust alsof hij uit is gegaan. Een beetje geharrewar en ik vind uiteindelijk de juiste positie die ik zeker zal handhaven. Het is niet genoeg om de sigaar te laten draaien, maar het is noodzakelijk.

Daarentegen is de verbranding goed en als hij eenmaal goed zit, blijft de trek zeer aangenaam.

De eik stopt liever in de loopgraven, zodat de ceder in het offensief kan gaan. Hij verplaatst zich achter zakken zout die op de lippen worden afgezet.

Hij vraagt om luchtsteun en de luchtmacht stuurt een eskader meergranenbroodjes. Een beetje nutteloosheid is ook voelbaar.

Om mijn vooruitgang voort te zetten, moet ik absoluut de concertina muren vernietigen die de vijand heeft opgesteld.

De kracht bleef medium plus, en voor de smaken kwamen we al snel in de buurt van medium sterk.

Mijn proeverij loopt ten einde, en het wordt tijd om conclusies te trekken. Maar eerst moet ik mijn peuk laten sterven en teruggeven aan Moeder Aarde.

De proeverij betrof een Diadema sigaar van 23,36 cm voor een cepo van 58.

Aangezien het hele gamma draait om geheimhouding en encryptie, is er geen reden om hierin verandering te brengen.

Wrapper : Ecuador

Binder: niet bekendgemaakt

Filler: niet bekendgemaakt

Conclusie: afgezien van het trekkingsprobleem heb ik me prima vermaakt met deze vitola. Ik weet niet of het de sigaar is of het verhaal eromheen dat me het meest interesseerde; ik denk dat het alles is.

Prijs op het moment van schrijven: 52€.