Rocky Patel
Ik had de
kans om drie keer deze Show Man te ontmoeten, deze heer in de wereld van de
sigaren die Rocky Patel is.
Ik vertelde
hem op een dag dat ik zijn portfolio zo uitgebreid vond (het zijn meer dan 62
reeksen in 32 jaar), dat het van uitstekend naar minder goed ging. Hij
antwoordde: Ja, je zei minder goed en niet slecht, dus in feite heb je
het over jouw smaak die niet noodzakelijk die van je buurman is. Dat is het
precies! Deze voormalige advocaat heeft alles begrepen: hij brengt een pakje
verschillende sigaren uit om alle smaken te bevredigen.
Deze nieuwe
module bereidde Rocky in het grootste geheim; niemand zag hem aankomen: een
sigaar voor zijn 60ème verjaardag. Het klinkt misschien pretentieus om een
sigaar te maken voor zijn eigen B-Day, maar dan nog, je kent Rocky niet goed om
dat te denken; in feite legt zijn marketing team het heel goed uit: Kwaliteit
komt met de jaren, en na 60 geweldige jaren is Rocky Patel's passie voor
premium sigaren nog nooit zo verfijnd geweest. Om zijn ongebreidelde liefde
voor merksigaren te vieren, en ter ere van deze gedenkwaardige gebeurtenis,
presenteren wij met trots... De Rocky Patel Sixty.
Laten we
gaan ontdekken wat ons als juweel wordt aangeboden.
De doos is bloedrood met een voorstelling van tabaksplanten, en in goud Sixty, 1961-2021 met daarop een middernachtblauw zegel met het RP-logo.
Het
binnenste deksel is middernachtblauw met veel informatie over de sigaar; het is
bijvoorbeeld zeer interessant dat de sigaar verder is gerijpt voordat hij werd
gedistribueerd.
Het zal
even duren voordat ik je over de cape kan vertellen, want 80% ervan wordt bedekt
door wat mij een enorme ring lijkt. Correctie: bij nader inzien zijn het
eigenlijk drie aparte ringen.
Ze zijn
blauw, rood, goud, gebroken wit en versierd met randen.
Ik begin
dus met het verwijderen van de voetring, die het meest imposant is: hij eindigt
in 60. Het doel is om de ring af te trekken en hem langzaam te laten zakken
terwijl hij onder de tweede ring glijdt.
Eenmaal
verwijderd, heb ik een vrij donkerbruine cape met hier en daar wat mooie aders;
hij ziet er zijdeachtig en enigszins olieachtig uit, waardoor ik denk dat
Mexico langzaam de voorsprong van Ecuador op het gebied van cape-kwaliteit aan
het wegwerken is.
Nog een
moment van contemplatie, dan oefen ik mijn snij- en aansteekceremonie. Koud. Ik
heb zwarte peper maar ook chocolade.
De voet
ontbrandt perfect en geeft al een flinke rookontwikkeling die onmiddellijk mijn
alarmbellen doet afgaan, het lichaam gaat op alarm: alarm, mayday, s.o.s... Ik
onderga een frontale botsing met een vloed van rode peper en een cohort van
zeer droge aarde die zich nestelt en bezit neemt van mijn mond in minder tijd dan
het duurt om het te zeggen.
Gelukkig
duurt het een zeer korte tijd, ik zou zeggen een klassieker van nieuwe sigaren,
om te stabiliseren in de richting van gemiddelde sterkte.
Deze droge
aarde omlijnt nog steeds mijn mond, maar ook een groot deel van mijn keel en
geeft een licht uitgedroogd gevoel.
Tot nu toe
heeft Rocky zijn woord gehouden: vier met ons de 60e verjaardag van Rocky Patel
met een sigaar zoals we nog nooit gerold hebben.
Ik ben niet
verrast door de goede verbranding en bevredigende trekking; het is vaak
gemakkelijker op een doos geperste. De peper vervaagt weer tot een soort witte
peper, de aarde blijft droog maar met zeer aanwezige kleiachtige sensaties
ernaast, waardoor hij op medium valt. Het is vrij verontrustend om een
smakenpalet te vinden dat is teruggebracht tot zijn eenvoudigste uitdrukking en
om tegen jezelf te zeggen wow, dit is goed! Let wel, begrijp me niet verkeerd: deze
sigaar draait niet alleen om peper en aarde, want er is kaneel, eikenhout,
pepers, leer, melkchocolade en zelfs zwarte thee, maar hun verschijning is
heimelijk en van korte trilling tot het punt dat peper en aarde de top van de
hiërarchie houden tijdens het proeven.
Als ik de
volgende ring bereik, vuurt mijn sigaar uitbarstingen van zwarte of zelfs rode
peper af die hem weer richting de sterke lijn doen gaan, maar zonder die echt
te bereiken.
En duwt de
deur open van mijn kampvuur herinnering, die waar we het ons konden veroorloven
om droge eik te verbranden. Dit wordt zeer snel geassimileerd door de aarde en
de peper en geeft me een soort homogene melasse die overal heen gaat, geen
kleine smaakpapillen of hoekjes weerstaan het, het sijpelt zelfs tot diep in
mijn keel, waardoor ik een groot gevoel van dorst krijg.
En dan in de apotheose, ik zou zeggen de laatste paar centimeters, explodeert dit magma en lucht de aarde op, om een zoute druppel op de lippen en een verzachting in de mond los te laten. Ik begin te denken aan het einde van de film Gladiator, wanneer Maximus na veel beproevingen te hebben overwonnen, rust vindt, zijn vrouw en zijn zoon in de Grote Prairies. Ik kan eindelijk ten volle profiteren van deze vintage sigaar en ten volle de sensaties voelen van een tabak die langzaam tot rust is gekomen, zoals mijn Innu-vrienden zouden zeggen.
De proeverijen, van de orde van twee, waren van 16,51 cm Toro sigaren met een cepo van 52.
Dekblad: San
Andrés.
Omblad: Nicragua
Vulling: Nicaragua
Conclusie: dit is in veel opzichten een zeer verrassende sigaar, met als iets negatiever punt de brokkeligheid van de as, maar met lange momenten van plezier en tijdloosheid. Het ligt zeker niet binnen het bereik van alle amateurs, en dan heb ik het niet over beginners maar over fijnproevers; je moet deze sensatie van droogte kunnen waarderen om het nirwana te bereiken. Persoonlijk heb ik er zo van genoten dat ik u moet achterlaten met een zin van K.K. die mijn gemoedstoestand tijdens deze proeverij samenvat. Ik moet wat gaan halen bij de civet.
Ik besluit
met te zeggen dat het de liefde voor het product is die zulke verschillende
mensen rond een tafel brengt. Is dat niet het belangrijkste om te weten over
sigaren? Kolja Kukuk, Rocky Patel's Directeur Verkoop en Marketing voor Europa
Prijs op
het moment van schrijven: 23 euro.
Commentaires
Enregistrer un commentaire
Laissez ici, vos commentaires, retour sur l'article et/ou la dégustation