Rocky Patel Sixty (Nederlands)

Rocky Patel

Sixty

Ik had de kans om drie keer deze Show Man te ontmoeten, deze heer in de wereld van de sigaren die Rocky Patel is.

Ik vertelde hem op een dag dat ik zijn portfolio zo uitgebreid vond (het zijn meer dan 62 reeksen in 32 jaar), dat het van uitstekend naar minder goed ging. Hij antwoordde: Ja, je zei minder goed en niet slecht, dus in feite heb je het over jouw smaak die niet noodzakelijk die van je buurman is. Dat is het precies! Deze voormalige advocaat heeft alles begrepen: hij brengt een pakje verschillende sigaren uit om alle smaken te bevredigen.

Deze nieuwe module bereidde Rocky in het grootste geheim; niemand zag hem aankomen: een sigaar voor zijn 60ème verjaardag. Het klinkt misschien pretentieus om een sigaar te maken voor zijn eigen B-Day, maar dan nog, je kent Rocky niet goed om dat te denken; in feite legt zijn marketing team het heel goed uit: Kwaliteit komt met de jaren, en na 60 geweldige jaren is Rocky Patel's passie voor premium sigaren nog nooit zo verfijnd geweest. Om zijn ongebreidelde liefde voor merksigaren te vieren, en ter ere van deze gedenkwaardige gebeurtenis, presenteren wij met trots... De Rocky Patel Sixty.

Laten we gaan ontdekken wat ons als juweel wordt aangeboden.

De doos is bloedrood met een voorstelling van tabaksplanten, en in goud Sixty, 1961-2021 met daarop een middernachtblauw zegel met het RP-logo.

Het binnenste deksel is middernachtblauw met veel informatie over de sigaar; het is bijvoorbeeld zeer interessant dat de sigaar verder is gerijpt voordat hij werd gedistribueerd.

Het zal even duren voordat ik je over de cape kan vertellen, want 80% ervan wordt bedekt door wat mij een enorme ring lijkt. Correctie: bij nader inzien zijn het eigenlijk drie aparte ringen.

Ze zijn blauw, rood, goud, gebroken wit en versierd met randen.

Ik begin dus met het verwijderen van de voetring, die het meest imposant is: hij eindigt in 60. Het doel is om de ring af te trekken en hem langzaam te laten zakken terwijl hij onder de tweede ring glijdt.

Eenmaal verwijderd, heb ik een vrij donkerbruine cape met hier en daar wat mooie aders; hij ziet er zijdeachtig en enigszins olieachtig uit, waardoor ik denk dat Mexico langzaam de voorsprong van Ecuador op het gebied van cape-kwaliteit aan het wegwerken is.

Nog een moment van contemplatie, dan oefen ik mijn snij- en aansteekceremonie. Koud. Ik heb zwarte peper maar ook chocolade.

De voet ontbrandt perfect en geeft al een flinke rookontwikkeling die onmiddellijk mijn alarmbellen doet afgaan, het lichaam gaat op alarm: alarm, mayday, s.o.s... Ik onderga een frontale botsing met een vloed van rode peper en een cohort van zeer droge aarde die zich nestelt en bezit neemt van mijn mond in minder tijd dan het duurt om het te zeggen.

Gelukkig duurt het een zeer korte tijd, ik zou zeggen een klassieker van nieuwe sigaren, om te stabiliseren in de richting van gemiddelde sterkte.

Deze droge aarde omlijnt nog steeds mijn mond, maar ook een groot deel van mijn keel en geeft een licht uitgedroogd gevoel.

Tot nu toe heeft Rocky zijn woord gehouden: vier met ons de 60e verjaardag van Rocky Patel met een sigaar zoals we nog nooit gerold hebben.

Ik ben niet verrast door de goede verbranding en bevredigende trekking; het is vaak gemakkelijker op een doos geperste. De peper vervaagt weer tot een soort witte peper, de aarde blijft droog maar met zeer aanwezige kleiachtige sensaties ernaast, waardoor hij op medium valt. Het is vrij verontrustend om een smakenpalet te vinden dat is teruggebracht tot zijn eenvoudigste uitdrukking en om tegen jezelf te zeggen wow, dit is goed! Let wel, begrijp me niet verkeerd: deze sigaar draait niet alleen om peper en aarde, want er is kaneel, eikenhout, pepers, leer, melkchocolade en zelfs zwarte thee, maar hun verschijning is heimelijk en van korte trilling tot het punt dat peper en aarde de top van de hiërarchie houden tijdens het proeven.

Als ik de volgende ring bereik, vuurt mijn sigaar uitbarstingen van zwarte of zelfs rode peper af die hem weer richting de sterke lijn doen gaan, maar zonder die echt te bereiken.

En duwt de deur open van mijn kampvuur herinnering, die waar we het ons konden veroorloven om droge eik te verbranden. Dit wordt zeer snel geassimileerd door de aarde en de peper en geeft me een soort homogene melasse die overal heen gaat, geen kleine smaakpapillen of hoekjes weerstaan het, het sijpelt zelfs tot diep in mijn keel, waardoor ik een groot gevoel van dorst krijg.

En dan in de apotheose, ik zou zeggen de laatste paar centimeters, explodeert dit magma en lucht de aarde op, om een zoute druppel op de lippen en een verzachting in de mond los te laten. Ik begin te denken aan het einde van de film Gladiator, wanneer Maximus na veel beproevingen te hebben overwonnen, rust vindt, zijn vrouw en zijn zoon in de Grote Prairies. Ik kan eindelijk ten volle profiteren van deze vintage sigaar en ten volle de sensaties voelen van een tabak die langzaam tot rust is gekomen, zoals mijn Innu-vrienden zouden zeggen. 

De proeverijen, van de orde van twee, waren van 16,51 cm Toro sigaren met een cepo van 52. 

Dekblad: San Andrés.

Omblad: Nicragua

Vulling: Nicaragua 

Conclusie: dit is in veel opzichten een zeer verrassende sigaar, met als iets negatiever punt de brokkeligheid van de as, maar met lange momenten van plezier en tijdloosheid. Het ligt zeker niet binnen het bereik van alle amateurs, en dan heb ik het niet over beginners maar over fijnproevers; je moet deze sensatie van droogte kunnen waarderen om het nirwana te bereiken. Persoonlijk heb ik er zo van genoten dat ik u moet achterlaten met een zin van K.K. die mijn gemoedstoestand tijdens deze proeverij samenvat. Ik moet wat gaan halen bij de civet. 

Ik besluit met te zeggen dat het de liefde voor het product is die zulke verschillende mensen rond een tafel brengt. Is dat niet het belangrijkste om te weten over sigaren? Kolja Kukuk, Rocky Patel's Directeur Verkoop en Marketing voor Europa

Prijs op het moment van schrijven: 23 euro.