Arturo Fuente
Fuente Opus x
Twenty Twenty 2020
Arena d’Amor
Het leven van dit gamma begon in 2017 met een sigaar die
exclusief voor de Verenigde Arabische Emiraten (UEA) werd gemaakt; maar in 2020
ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling breidt het gamma zich uit en komt
het uit in 3 modules met elk een eigen naam en doos van 20 sigaren (wat het een
zeer zeldzaam en beperkt gamma maakt).
Deze exit kan alleen worden bereikt door een nauw
partnerschap tussen Fuente en Zainal Mohebi Holdings, de distributeur van het
bedrijf in de UEA, en Jeremiah Meerapfel die de distributie van het bedrijf
buiten de VS beheert.
Vanavond deel ik met u mijn proeverij van Arena d'Amor
(liefde voor zand), een naam die perfect past bij de visie van Carlito: Vanaf
het eerste moment dat mijn voet het zand raakte, staarden mijn ogen naar de
horizon en voelde ik de unieke geur die alleen de woestijn kan bieden.
Wat de verpakking betreft, als ik zoek naar wat het merk
Arturo Fuente en nog meer Opus X maakt, ben ik verrast door de kleuren die
rood, groen, wit en zwart zijn. Dit zijn in feite de kleuren van de vlag van de
UEA.
Op de hoofdring is de rest klassiek met het Opus X logo,
1912 (oprichtingsdatum van het bedrijf, het AF acroniem en natuurlijk de
handtekeningen van de Fuente clan).
Daaronder bevindt zich nog een ring in dezelfde kleuren,
maar deze keer met Amor del Desierto (Liefde van de Woestijn) aan beide zijden
in 2020 en in het midden in rood.
Tenslotte, een mooi wit lint aan de voet van mijn proeverij.
Staat deze kleur in ons land symbool voor het heilige, zuiverheid, in Dubai is
het het symbool van neutraliteit, net zoals rood staat voor eenheid en zwart
voor rijkdom (gebracht door zwart goud).
Laat me u eraan herinneren dat we op de Dubai World Expo
zijn, dus we stappen weg van de bling clichés en influencers, de Expo 2020
Dubaï World Expo is het grootste evenement ooit gehouden in het Midden-Oosten.
Op een oppervlakte van 4,38 km² brengt de expo voor het eerst 192 landen samen
onder het motto Connecting People. En als we het niet over technologie hebben,
wat verbindt dan de meeste mensen? Natuurlijk, een goede sigaar. Dus je
begrijpt dat Carlito en zijn partners dit evenement niet konden missen.
Maar nu is het tijd (zullen sommige lezers zeggen) voor de
proeverij.
Ik heb een mooie lichtgekleurde cape met subtiele aders die
duidelijk zichtbaar zijn en hem een levendiger aanzien geven. Het voelt zacht
aan, een beetje zoals fluweel van zeer goede kwaliteit.
Een laatste overpeinzing en dan komt het heilige uur van het
aansteken. Een rechte snede, een koude trekking die me nu al ontzag inboezemt.
Ik ben in Khor Dubai met zijn 500 ton zware schepen van smaken of zijn
natuurreservaat van 20.000 trekvogels, want met het palet van aroma's voor de
verlichting kan ik alleen maar naar een andere staat van bewustzijn migreren.
Achtertuin, walnoot, ceder, hoge kwaliteit pure chocolade, gelooid leer,
groente, espresso koffie, witte peper...
Ik steek een lucifer aan, wacht even tot de zwavelgeur is
verdwenen (ja, een oude reflex die niet meer nuttig is) en steek de voet van
mijn sigaar aan. Het opstarten verloopt correct en zonder enige moeite.
De rook brengt de eerste smaken van zwarte peper en
kruidnagel voordat hij afzwakt om me mee te voeren naar andere aromatische
landen; en ik kom in een gewas van groene asperges, room en cederhout, maar de
rivierstroom trekt me al in de richting van versgemalen sterke koffiebonen,
nootmuskaat, vers gemaaid gras.
Als ik voorbij de eerste paar trekjes met volle smaak kom, schommelt
mijn vitola onophoudelijk tussen mild en medium. De rook heeft een goed volume
en vult de kamer snel, terwijl de trek perfect is.
Nauwelijks genoeg tijd om mijn gedachten op een rijtje te
zetten en de heersende wind uit de Perzische Golf voert me naar kaneel, droog
leer, amandelen, zwarte peper en een vleugje citrus.
Mijn vitola gaat door de Straat van Hormuz naar een zeer
respectabel medium-sterkte niveau. Bij twee tests bleef de verbranding goed, in
ieder geval was menselijk ingrijpen niet nodig.
Langzaam maar zeker komt mijn proeverij tot een einde en
levert zijn stroom van nieuwe ontdekkingen: rood fruit, hooi, gegrild vlees,
kaneel, pinda's meesterlijk omhuld met room en vette aarde.
Wat me ook opvalt, is de hoeveelheid rook die van het begin tot
het einde bleef hangen.
Laten we gek doen, nog twee trekjes! Nu voel ik de hitte met
een waarschuwingssignaal: het is tijd om te stoppen.
Nog een peuk die niet in de vuilnisbak belandt: wat van de
aarde komt, gaat terug naar de aarde.
De proeverijen werden uitgevoerd op twee puros met speciaal
geselecteerde tabakken uit de reserves van Chateau Fuente, 12,7 cm voor een
cepo van 52.
Conclusie: ik kan zonder aarzeling zeggen dat dit de beste
sigaar is die ik ooit gerookt heb en toch heb ik er al een heleboel geproefd.
Het heeft een rijk palet aan smaken, een perfecte trek en
een meer dan goede verbranding. Deze sigaar nam me zonder enige moeite mee op
reis, maar daarvoor is er maar één ding dat je moet onthouden: tot rust komen
voor je hem aansteekt en dan de tijd nemen om te savoureren.
De Fuente-clan heeft het weer geflikt met het ontwerp van
deze vitola voor ons plezier.
Ik kan u de prijs niet zeggen omdat hij hier niet wordt
verkocht, maar ik kan de Zwitserse lezers wel zeggen dat u hem hier kunt vinden
voor een prijs tussen 80€ en 90€, afhankelijk van de civet en de valuta.
Commentaires
Enregistrer un commentaire
Laissez ici, vos commentaires, retour sur l'article et/ou la dégustation