Skull 77
El Unico
LAURENT TAHA
Hier is een sigaar merknaam die een beetje
uitleg nodig heeft...
Het begon allemaal voor Laurent in 2010, toen hij Marc Niehaus, oprichter van het merk, ontmoette tijdens een Vegas de Santiago proeverij. Deze dag zal voor hem blijven als een vriendschappelijke liefde op het eerste gezicht en de stroom zet zich snel tussen hen. Sommigen van u, beste lezers, zullen dit gevoel heel goed begrijpen.
3 jaar later nodigt Marc Laurent voor de tweede keer uit naar Dortmund. Terwijl hij bezig is, kijkt Laurent naar de menigte van toeschouwers. Wanneer zijn blik wordt gevangen door twee motorrijders, maakt dat een vonk in hem los.
Even later zegt hij tegen Marc: Ik ga een sigaar maken met een schedel als ring, als de wereld van de sigaren breder is geworden door de democratisering ervan, vind ik dat het aan evolutie ontbreekt, een beetje lol.
Het idee van de Schedel was geboren. Geen
revolutionaire sigaar, maar wel de sigaar die ik graag in de civets zou
aantreffen en waarvan de verpakking mij aanspreekt, evenals de grootte van de
module, de assemblage en de verpakking.
Laten we het eens hebben over de verpakking, de doos van 15 sigaren is zwart met inscripties in zilverwit. Met op het deksel de beroemde schedel die de 77 draagt en een sigaar rookt. Deze is wat ik noem van het grafsteen type, omdat net als bij de Hiram & Solomon sigaren, het deksel in een groef kan schuiven en ze dus direct in de civet worden gespot.
Hoewel we tot eind 2020 hebben gewacht om
deze sigaren in onze civets te vinden, zag de eerste module het daglicht op
7.7.2014.
Mijn vitola heeft een mooie bruine wikkel met hier en daar wat adertjes, hij is versierd met de beroemde schedelring.
Het is tijdens een zoen met Marc en Laurent
dat ik mijn eerste proeverij doe, dus maak ik van de gelegenheid gebruik om hem
te vragen me meer over deze ring te vertellen.
Hij legt me uit dat toen hij aankwam op de
grootste bijeenkomst van Harley Davidson liefhebbers aan de Franse Rivièra in
Grimaud (het Eurofestival Harley Davidson in Grimaud), hij een kunstenaar uit
de vrije hand had gevraagd om zijn helm, die hij een beetje flauw vond, op maat
te maken.
De artiest die strippen deed (een van de meest populaire technieken om zijn auto, zijn fiets, zijn helm aan te passen. Het bestaat erin decoratieve lijnen op de carrosserie of de koolstofvezels te schilderen of aan te brengen) tekende volgens zijn instructies een schedel met gekruiste beenderen en dit is het exemplaar dat hij lichtjes had aangepast voor zijn ring.
De 77 op de schedel is het jaar van zijn
geboorte, en natuurlijk heeft de schedel een sigaar in zijn mond.
De uitleg houdt daar niet op, want hij heeft ook een rood oog. Zo kom ik te weten dat Laurent naast sigaren en harleys ook een fan is van Arnold, niet die met Willy, maar de voormalige gouverneur van Californië en sigarenliefhebber, Arnold Schwarzenegger. En het rode oog is een verwijzing naar zijn favoriete rol, want hij heeft het Terminator-pak al 6 keer gedragen.
Een veelheid van sterren en een 77 in helder rood completeren de ring.
Op de achterkant staat het adres van de
website en ook "Never give up" (in het Engels), nog een knipoog naar
iemand die Laurent hoog in het vaandel draagt: Sir Winston Churchill.
Het ritueel van het snijden en aansteken van mijn tweede test is nu aan de gang, ver weg van het gezoem en de kronkelingen van het leven, en ik daal af naar mijn drakenhol (mijn geestelijke verzorgings- en meditatieruimte) om er ten volle van te genieten. De muziek van een AC/DC concert komt uit de luidsprekers, waardoor het traditionele geluid van de heilige trommel verandert (ja, Laurent, alles is heilig bij de indianen, een grapje over de pijp). Een laatste moment van concentratie, en ik besluit een rechte snede te maken, omdat ik het riskant zou vinden om de varkensstaart van mijn vitola te blijven draaien, het is een beetje klein en zou geen groot genoeg gat maken en zelfs het risico lopen de cape te beschadigen.
Rauw, de draw lijkt me super goed met lichte smaken ook al voel je de peper in de rug die in de startblokken staat.
Als Hell's Bells begint, breek ik een
lucifer en nader hem tot de voet van mijn proeverij, hij ontsteekt en een mooie
rook vult mijn hol.
De eerste geur die in me opkomt is die van oud gelooid leer, een beetje zoals het hertenvel van mijn trommel of het elandvel van mijn sisiwan, gevolgd door roomkoffie, klei en een witte peper met een vleugje kaneel.
De verbranding is erg goed, want enige vertraging maakt het goed.
De as is compact, althans op de sigaar, en grijs van kleur.
Mijn peper evolueert naar een rode peper
gekenmerkt door zijn lengte in de mond maar goed omhuld door aroma's van
cederhout, eik en sterke koffie evenals een fijne sensatie van amandelen.
Mijn proeverij geeft me nu een beetje varen
met nog steeds leer en hout, ik kom ook in een donkere chocolade fase (72%)
gekruid met kardemom en nootmuskaat.
Tegen het einde besluit ik het zijn mooie dood te laten sterven omdat mijn snor brandalarm sensoren aan staan.
De proeverijen werden gedaan op 3 sigaren van 12,7 cm voor een cepo van 58
Dekblad : Habano 2000 (Ecuador)
Omblad : Habano 2000 (Ecuador)
Vulling : Peru, Dominicaanse Republiek, Nicaragua
Conclusie: ik heb een sigaar van mooie constructie met vrij veel body en een breed scala aan smaken. Deze heeft een zeer goede balans in de retro-smaken test. Een middelsterke sigaar die me niet mee op reis nam, maar wel de verdienste heeft dat hij me meeneemt naar het verleden. Ik denk dat het geschikt is voor verschillende soorten liefhebbers, ik persoonlijk zal er regelmatig een paar in mijn kelder hebben. Ik had het goed over motorrijders, harleys dus wat ik hoop is dat sommige mensen er geen blok aan zullen slaan zoals bij een ander merk met de beroemde schorpioen en tieren over de sigaar zonder hem zelfs maar geproefd te hebben.
Prijs op het moment van schrijven van dit
artikel: 15 euro
Commentaires
Enregistrer un commentaire
Laissez ici, vos commentaires, retour sur l'article et/ou la dégustation